In hogere sferen
Door: Arjen en Dagmar
Blijf op de hoogte en volg Arjen en Dagmar
24 September 2008 | Bolivia, La Paz
Vanochtend om acht uur zijn we in La Paz aangekomen. Het duurde even voordat we er ook echt waren.
De afgelopen dagen hebben we namelijk in hogere sferen verkeerd. Letterlijk en figuurlijk.
Eerst maar eens de feiten. Vanuit San Pedro de Atacama, Chili (2500m) hebben we een trektocht over de Andes gemaakt naar de zoutvlakte van Uyuni, Bolivia (3600m). Drie dagen in een Toyota Landcruyser 4x4 (die inderdaad verdacht veel lijkt op ´onze´ auto uit Paraguay). Door zandwoestijnen, langs vulkaanmeren en natuurlijk de zoutvlakte van Uyuni. Onderweg zien we flamingos, vicuñas (soort kleine lama´s) en ook de echte lama´s. Hoogste punt tijdens de reis 4950m. We slapen op 4200m en 3600m. Echt in hogere sferen dus.
Maar al deze schoonheid heeft zijn prijs. Daar komen we snel genoeg achter. De eerste avond op grote hoogte brengen Arjen en ik kruipend, spugend en rillend door. Als enige twee in onze groep van zestien hebben we verschikkelijke last van de hoogte. Inez en Birgit, twee Duitse meiden die we in San Pedro hadden ontmoet, zorgen voor ons en dragen cocathee, soep en water aan. Het mag niet baten. Zo beroerd hebben we ons nog nooit gevoeld.
Abram, onze gids, belooft ons de volgende ochtend dat het snel beter zal gaan. Omdat teruggaan geen optie is: dan moeten we weer over die piek van 4950m heen, besluiten we door te gaan. En inderdaad, na het middaguur begint de hoofdpijn te zakken. Onze magen hebben nog wel tot de volgende dag nodig om tot rust te komen.
Ondanks al de ongemakken is het niet moeilijk van deze fantastische reis te genieten. Serene stilte op een sneeuwwitte zoutvlakte, slapen in een bed/hotel gemaakt van zout, kleurrijke flamingo´s in even zo kleurrijke vulkaanmeren, een natuurlijk verwarmd bad nemen op 4200m, en ga zo maar door.
Mocht je deze plek ooit kunnen bezoeken, zou ik het zeker doen. Het kan zo zijn prijs hebben, maar we hebben het er graag voor over gehad.
PM: Als je ooit naar Uyuni gaat, vermijd dan de weg van La Paz naar Uyuni per bus. De weg is geen weg, maar een zandpad vol stenen. Niet echt goed voor lijf en leden.
De afgelopen dagen hebben we namelijk in hogere sferen verkeerd. Letterlijk en figuurlijk.
Eerst maar eens de feiten. Vanuit San Pedro de Atacama, Chili (2500m) hebben we een trektocht over de Andes gemaakt naar de zoutvlakte van Uyuni, Bolivia (3600m). Drie dagen in een Toyota Landcruyser 4x4 (die inderdaad verdacht veel lijkt op ´onze´ auto uit Paraguay). Door zandwoestijnen, langs vulkaanmeren en natuurlijk de zoutvlakte van Uyuni. Onderweg zien we flamingos, vicuñas (soort kleine lama´s) en ook de echte lama´s. Hoogste punt tijdens de reis 4950m. We slapen op 4200m en 3600m. Echt in hogere sferen dus.
Maar al deze schoonheid heeft zijn prijs. Daar komen we snel genoeg achter. De eerste avond op grote hoogte brengen Arjen en ik kruipend, spugend en rillend door. Als enige twee in onze groep van zestien hebben we verschikkelijke last van de hoogte. Inez en Birgit, twee Duitse meiden die we in San Pedro hadden ontmoet, zorgen voor ons en dragen cocathee, soep en water aan. Het mag niet baten. Zo beroerd hebben we ons nog nooit gevoeld.
Abram, onze gids, belooft ons de volgende ochtend dat het snel beter zal gaan. Omdat teruggaan geen optie is: dan moeten we weer over die piek van 4950m heen, besluiten we door te gaan. En inderdaad, na het middaguur begint de hoofdpijn te zakken. Onze magen hebben nog wel tot de volgende dag nodig om tot rust te komen.
Ondanks al de ongemakken is het niet moeilijk van deze fantastische reis te genieten. Serene stilte op een sneeuwwitte zoutvlakte, slapen in een bed/hotel gemaakt van zout, kleurrijke flamingo´s in even zo kleurrijke vulkaanmeren, een natuurlijk verwarmd bad nemen op 4200m, en ga zo maar door.
Mocht je deze plek ooit kunnen bezoeken, zou ik het zeker doen. Het kan zo zijn prijs hebben, maar we hebben het er graag voor over gehad.
PM: Als je ooit naar Uyuni gaat, vermijd dan de weg van La Paz naar Uyuni per bus. De weg is geen weg, maar een zandpad vol stenen. Niet echt goed voor lijf en leden.
-
25 September 2008 - 06:48
Barbara De Kok:
He beide,
Ik hoop dat het beter met jullie gaat. De zoutvakte zijn inderdaad fantastisch, ben er ook geweest. De foto's brengen met effe terug..heerlijk en inderdaad zoasl jullie beschrijven (alleen voor mij niet de last die jullie lichamelijk hadden). En de tip van de weg klopt helemaal..haha.
fijne tijd daar.
barbara -
25 September 2008 - 07:26
Stephan:
Mooi om de reis zo te kunnen volgen!
Leuke foto's! Wist niet dat onze Arjen zo fotogeniek was!
Geniet van het vervolg van de trip!
Steef -
02 Oktober 2008 - 10:12
Oorzaak Van De Kamer:
He DNA,
Ik heb het al eens eerder geschreven, ik ben jaloers. Van achter de PC ziet jullie wereld er wel heel aantrekkelijk uit. Ik ga dan even voorbij aan alle ongemakken.
Hebben jullie een bod gedaan op die Landcruiser of gaat de tocht verder zonder auto??
groet,
Jur -
05 Oktober 2008 - 20:12
Bas & Lisette :
Hoi Arjen en Dagmar,
Wat is internet toch een fantastisch medium! Zoek Arjen + WNF, et voila... Remember us? De twee Rotterdammers van Copacabana. Jammer dat we elkaar zijn misgelopen, de dag dat we naar Isla de Sol gingen. Gaat alles goed met jullie? We gaan ervan uit dat de Nederlandse drop die we vonden van jullie was. Heel erg bedankt daarvoor! Ze hebben erg gesmaakt tijdens de vele busreizen die we daarna gemaakt hebben (helaas ook die helse rit van Uyuni naar La Paz). Na o.a. een bezoek aan de Salar (niets overdreven inderdaad) zitten wij nu weer in La Paz en vertrekt morgen onze vlucht naar NL. Einde vakantie helaas, maar wel een hele bijzondere. We zijn erg benieuwd naar jullie ervaringen en houden jullie site in de gaten. Heel veel plezier nog! Groetjes Bas & Lisette (basvanvugt@chello.nl)
Ps. als jullie het leuk vinden om een keer in Rotterdam af te spreken, let us know.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
