Zaaien in Tacuaro
Door: Arjen
Blijf op de hoogte en volg Arjen en Dagmar
19 Juli 2008 | Paraguay, Asunción
Het is al even geleden dat ik wat verteld heb over de voortgang van mijn projecten. Dat komt onder andere omdat ik er ook wat andere dingen naast ben gaan doen bij het WWF. Zaken die ik welsiwaar heel interessant vindt, maar waarvan ik echt niet weet hoe ik er interessant verhaal van moet maken. In het kort... ik help immiddels bij de fondsenwerving voor WWF Paraguay zoals US AID. Daarnaast zijn er wat eerste ideeen om met bedrijven in Paraquay samen te gaan werken, mogelijk Coca Cola... Allemaal nog heel pril, maar heeft er wel toe geleid dat ik iets minder in het binnenland ben geweest, maar... de voortgang is er niet minder om.
Bijkomend voordeel is dat door het bespreken van voortgang in korte bezoeken en via telefoon de projecten niet langer mijn projecten zijn, maar nu echt van de mensen zijn geworden voor wie ze bedoeld waren, de gemeente in Itape en de indianen in Tacuaro. Niet geheel onfortuinljk aangezien wij er over een ruime maand alweer tussenuit knijpen.
Zo na deze lange inleiding, de voortgang met mijn indianenvrienden in Tacuaro. Hoewel vrienden een wat groot woord is, is de relatie inmiddels echt 100% verandert. Ze zijn blij als we langskomen, er wordt gelachen en in plaats van wegrennen, komen ze nu naar ons.
De laatste keer hadden we afgesproken dat de 18 families elk een hectare zouden schoonmaken van planten en onkruid om daarna te kunnen gaan zaaien (mais, mandioca, bonen en pinda's!!!). Om kort te gaan... het heeft een maand geduurt, maar het is gebeurd! Hoewel dit niet misschien niet klinkt als een groot resultaat is dit de eerste keer dat de groep indianen van hun kant meer moesten doen dan alleen aanwezig zijn bij een bijeenkomst met ons. Dat dit gelukt is maakt de kans dat het project gaat slagen vele malen groter. Het schijnt in deze fase vaak mis te gaan! Daarnaast zijn ze ontzettend enthousiast over het werk, het project en hebben er echt zin in. Er straalt energie uit de manier waarop ze over praten en mee bezig zijn. Een verandering.. zo groot!
Een ander hoogtepunt... voetbal... Zoals als jullie eerder op de foto's hebben kunnen zien hebben de kinderen hier niks! Ik had twee voetballen gekocht voor de kinderen.
Na het geven van de eerste bal en even niet opletten, was de bal weg... Ingepakt en wel op een plank in een van de hutten gelegd. Om daar als een schat bewaard te worden! Toch maar even uitgelegd dat dit niet de bedoeling was, bal uitgepakt en overschieten maar. De kinderen moesten duidelijk wennen aan een bal met lucht erin, reageert toch anders als de prop plastic waar ze normaal mee spelen! Na het spelen werd de bal weer netjes ingepakt in het plastic netje. Heb inmiddels begrepen dat het bezit van de bal aanleiding heeft gegeven tot de aanleg van een echt voetbalveld!
In augustus staat mijn volgende bezoek gepland waarbij we mits het land netjes geschoffeld is... gaan zaaien! Het zal niet makkelijk zijn om het project in deze fase gedag zeggen...
Bijgevoeg natuurlijk de nodige foto's, je moet af en toe door het vuil heenkijken, maar het zijn echt schitterende mensen!
Bijkomend voordeel is dat door het bespreken van voortgang in korte bezoeken en via telefoon de projecten niet langer mijn projecten zijn, maar nu echt van de mensen zijn geworden voor wie ze bedoeld waren, de gemeente in Itape en de indianen in Tacuaro. Niet geheel onfortuinljk aangezien wij er over een ruime maand alweer tussenuit knijpen.
Zo na deze lange inleiding, de voortgang met mijn indianenvrienden in Tacuaro. Hoewel vrienden een wat groot woord is, is de relatie inmiddels echt 100% verandert. Ze zijn blij als we langskomen, er wordt gelachen en in plaats van wegrennen, komen ze nu naar ons.
De laatste keer hadden we afgesproken dat de 18 families elk een hectare zouden schoonmaken van planten en onkruid om daarna te kunnen gaan zaaien (mais, mandioca, bonen en pinda's!!!). Om kort te gaan... het heeft een maand geduurt, maar het is gebeurd! Hoewel dit niet misschien niet klinkt als een groot resultaat is dit de eerste keer dat de groep indianen van hun kant meer moesten doen dan alleen aanwezig zijn bij een bijeenkomst met ons. Dat dit gelukt is maakt de kans dat het project gaat slagen vele malen groter. Het schijnt in deze fase vaak mis te gaan! Daarnaast zijn ze ontzettend enthousiast over het werk, het project en hebben er echt zin in. Er straalt energie uit de manier waarop ze over praten en mee bezig zijn. Een verandering.. zo groot!
Een ander hoogtepunt... voetbal... Zoals als jullie eerder op de foto's hebben kunnen zien hebben de kinderen hier niks! Ik had twee voetballen gekocht voor de kinderen.
Na het geven van de eerste bal en even niet opletten, was de bal weg... Ingepakt en wel op een plank in een van de hutten gelegd. Om daar als een schat bewaard te worden! Toch maar even uitgelegd dat dit niet de bedoeling was, bal uitgepakt en overschieten maar. De kinderen moesten duidelijk wennen aan een bal met lucht erin, reageert toch anders als de prop plastic waar ze normaal mee spelen! Na het spelen werd de bal weer netjes ingepakt in het plastic netje. Heb inmiddels begrepen dat het bezit van de bal aanleiding heeft gegeven tot de aanleg van een echt voetbalveld!
In augustus staat mijn volgende bezoek gepland waarbij we mits het land netjes geschoffeld is... gaan zaaien! Het zal niet makkelijk zijn om het project in deze fase gedag zeggen...
Bijgevoeg natuurlijk de nodige foto's, je moet af en toe door het vuil heenkijken, maar het zijn echt schitterende mensen!
-
20 Juli 2008 - 07:22
Mia:
Blij voor je dat je resultaat gaat zien en kadootjes daar zijn zeker indianen zeer zuinig op. Leuk 0m je zo bezig te zien.groetjes -
20 Juli 2008 - 11:30
Birgitta:
Ach, jij ziet er ook heel vuil uit, herkende je in eerste instantie niet eens!!
Wat een prachtige foto, van dat voetballende jochie, het is een waar plezier over jullie belevenissen (en voortgang, begrijp ik) te lezen en te kijken -
22 Juli 2008 - 10:23
Maarten:
Hoi Arjen,
Zelfs in het buitenland blijf je met kinderen voetballen, alleen nu zonder jeugdinternationals! Wat zal dat een gaaf gevoel geven. Heel veel succes!!
-
28 Juli 2008 - 17:40
Machiel:
Hey Gabje,
Tof verhaal weer, buddy! Ziet er allemaal zeer leerzaam uit wat je daar doet. Zeker en vast heel anders dan potjes met pindakaas. Hey, doe de groetjes aan Dagmar. En natuurlijk weer snel met elkaar skypen, want ik heb weer wat nieuwtjes ;-)
Groetjes,
Machiel -
01 Augustus 2008 - 12:05
Riki Van Lin:
Ha die Arjen,
Ik ben helemaal geen voetbal fan, maar als je dat blije jochie ziet word ik het wel.
Fijn dat het zaaien en de mensen aan het werk te krijgen gelukt is, dat geeft extra energie.
De tijd vliegt zo voorbij. Ook hier.
Heel erg mooi weer hier, en ik heb weer een koninginnepage in de tuin gezien! Vorig jaar zal hij er ook wel zijn geweest maar zag ik hem niet, nu dus wel en ik heb weer een goede uitslag!
Dus juli 2008 is een prima maand voormij!
veel succes bij alles wat je doet, en wie zaait zal oogsten!
-
05 Augustus 2008 - 17:24
Nadja :
He zus alles goed heb je mijn mail gekregen ik hoop dat het fijn hebt groetjes nadja ben op hyves te zoeken onder nadja73 te dan. -
08 Augustus 2008 - 22:13
Alfred En Taco:
Lieverds,
Wat gaat de tijd snel! En wat een mooie verhalen kunnen we lezen. Wat een fantastische ervaringen doen jullie op...Op en top genieten als we dit lezen, jullie kunnen trots zijn op wat jullie doen.
Hele dikke knuffel,
Taco en Alfred
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
